วัดบวรนิเวศวิหาร ( วัดบวรนิเวศราชวรวิหาร ) 248 ถนนพระสุเมรุ แขวงบวรนิเวศ เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร 10200
วัดบวรนิเวศวิหาร ( วัดบวรนิเวศราชวรวิหาร ) แขวงบวรนิเวศ เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
เนื้อหาใกล้เคียงกับบทความที่กำลังอ่านอยู่
วัดบรมนิวาส ราชวรวิหาร แขวงบวรนิเวศ เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ ราชวรมหาวิหาร เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
วัดบุรณศิริมาตยาราม แขวงศาลเจ้าพ่อเสือ เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
วัดทิพยวารีวิหาร (วัดกัมโล่วยี่) บ้านหม้อ แขวงวังบูรพาภิรมย์ เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
วัดสามพระยา วรวิหาร (Wat Samphraya) แขวงวัดสามพระยา เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
วัดใหม่อมตรส (Wat Mai Armataros) แขวงบ้านพานถม เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
เอ(หนึ่ง) วัม เม สุ(ดี) ตัง เอ(หนึ่ง) กัง(ยืนก้ม,คุกเข่า) สะ(พอกพูน) มะ(ลูก,ผล,บัดนี้) ยัง(มี,กระทำให้,คงอยู่,สู่,ถึง) ภะ(ความเจริญ,ความดี)คะวา(ขยายออก) พา(นำไป,นำ)ระ(กระทบเรียดไป,พาน,พะ,กระทบ)ณะ(อยู่นะ,ไปนะ)สิ(ไปสิ,มาสิ)ยัง (มี,กระทำให้,คงอยู่,สู่,ถึง)วิ(ปราศจาก)หะระ(กระทบเรียดไป,กระทบ)ติ(ชี้ข้อบกพร่อง) อิสิ(ผู้แสวงคุณความดี)ปะ(ปะทะ)ตะ(ฉาบ,แตะ,ทา)เน มิคะทา(เคลือบ)เย(ควรรู้,พึงรู้) ตัตระ โข ภะ(ความเจริญ,ความดี)คะวา(ขยายออก) ปัญ(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) จวัคคีเย(ควรรู้,พึงรู้) ภิกขุ อามันเต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สิ(ไปสิ,มาสิ)
เทวเม ภิกขะเว(ความสะเทือน,ความแรง,ความไหว,ความเร็ว) อัน(สิ่ง,ที่,ซึ่ง,อย่าง)ตา(แตกกิ่ง,แตกหน่อ,คราว,แต้ม,ทาง,ช่องที่เกิดจากการถักสาน,ลากเส้นผ่านกัน) ปัพพะชิเต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))นะ นะเสวิ(ปราศจาก,ต่าง,จาก)ตัพพา(นำไป,นำ)โย
จา(พูดกล่าว)ยัง กาเมสุ(ดี) กามะสุ(ดี)ขัลลิ(เริ่มคิด)กานุโยโค หิโน(นูนขึ้น,โปขึ้น,ถูกกระทบกระแทก) คัมโม โปถุชะนิโก อะนะริ(เริ่มคิด)โย อะนัต(ผู้ตั้งอยู่ในความรู้)ถะสัญหิโต(ใหญ่)
โย จายัง อัตถะกิละมะ(ลูก,ผล)ถา(ลับ,ถู)นุโยโค ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)โข อะนะริ(เริ่มคิด)โย อะนัต(ผู้ตั้งอยู่ในความรู้)ถะ สัญหิโต(ใหญ่)
เอเต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์)) ภิกขะเว(ความสะเทือน,ความแรง,ความไหว,ความเร็ว) อุโภ อันเต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์)) อะนุปะ(ปะทะ)คัมมะ มัช(ท่ามกลาง)ฌิมา(เคลื่อนเข้าไปใกล้) ปะ(ปะทะ)ฎิ(ชี้ข้อบกพร่อง)ปะ(ปะทะ)ทา(เคลือบ) ตะถาคะเต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))นะ อะภิ(ยิ่ง,เหนือ,เนื่องจาก,เฉพาะหน้า)สัมพุท(ผู้รู้พร้อม)ธา(เคลือบ) จัก(รู้แจ้ง,แฉกๆ,จำได้)ขุ กะ(ประมาณ)ระณี ญาณะ(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) กะ(ประมาณ)ระณี อุปะ(ปะทะ)สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม) มา(เคลื่อนเข้าไปใกล้)ยะ อะภิญญา(อภิญญา)ยะ(ความรู้อย่างสูง)ยะ สัมโพธา(เคลือบ)ยะ นิพพานายะ สังวัต(หน้าที่,การปฎิบัติ,ความประพฤติ)ตะ(ฉาบ,แตะ,ทา)ติ(ชี้ข้อบกพร่อง)
อะยะเมวะ อะริ(เริ่มคิด)โย อัฎฐังคิโก มัคโค เสยยะถีทัง สัมมา(สุจริต,ดี)ทิฎฐิ(ชี้ข้อบกพร่อง) สัมมา(สุจริต,ดี) สัง(ความคิด,สิ่งที่เกิดขึ้น)โป(นูนขึ้น) สัมมา(สุจริต,ดี) วา(ขยายออก) จา (พูดกล่าว) สัมมา(สุจริต,ดี)กัมมันโต(ใหญ่) สัมมา(สุจริต,ดี)อาชีโว สัมมา(สุจริต,ดี)วายาโม(ความแน่น,ความบากบั่น,ความพยายาม) สัมมา(สุจริต,ดี)สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)ติ(ชี้ข้อบกพร่อง) สัมมา(สุจริต,ดี)สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มา(เคลื่อนเข้าไปใกล้)ธิ
อะยังโข สา ภิกขะเว(ความเร็ว,ความแรง,ความไหว,ความสะเทือน) มัช(ท่ามกลาง)ฌิมา(เคลื่อนเข้าไปใกล้) ปะ(ปะทะ)ฎิ(ชี้ข้อบกพร่อง)ปะ(ปะทะ)ทา(เคลือบ) ตะ(ฉาบ,แตะ,ทา)ถาคะเต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์)นะ อะภิ(ยิ่ง,เหนือ,เฉพาะหน้า)สัมพุท(สุจริต,ดี)ธา(เคลือบ) จัก(รู้แจ้ง,แฉกๆ,จำได้)ขุ กะระณี ญาณะ(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) กะระณี อุปะ(ปะทะ)สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มา(เคลื่อนที่เข้าไปใกล้)ยะ อะภิญญา(ความรู้อย่างสูง) ยะ สัมโพธา(เคลือบ)ยะ นิพพานายะ สังวัต(หน้าที่,การปฎิบัติ,ความประพฤติ)ตะ(ฉาบ,แตะ,ทา)ติ(ชี้ข้อบกพร่อง)
อิทังโข ปะ(ปะทะ)นะ ภิกขะเว(ความเร็ว,ความไหว,ความแรง,ความสะเทือน) ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขัง อะริ(เริ่มคิด)ยะ(ประเสริฐ,เด่น,เจริญ,)สัจ (ความแท้จริง,แท้,จริง,ความจริง) จัง(ยิ่งนัก,เต็มที่) ชาติ(ชี้ข้อบกพร่อง)ปิ ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขา ชะรา(ความแก่,ชำรุดทรุดโทรม)ปิ ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขา อัป(ปราศจาก,ไปจาก)ปิเยหิ สัมปะ(ปะทะ)โยโค ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)โข ปิเยหิ วิปปะ(ปะทะ)โยโค ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)โข ยัมปิจฉัง นะ ภะละติ(ชี้ข้อบกพร่อง) ตัมปิ ทุก (แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขัง สังขิตเต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์)นะ ปัญ(แบ่งให้,แบ่ง)จุปา ทา(เคลือบ)นักขันธา(เคลือบ) ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขา
อิทังโข ปะ(ปะทะ)นะ ภิกขะเว(ความสะเทือน,ความไหว,ความเร็ว,ความแรง) ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มุทะ(ปะทะ)โย อะริยะ(ประเสริฐ,เด่น,เจริญ,)สัจ(ความแท้จริง,แท้,จริง,ความจริง)จัง(ยิ่งนัก,เต็มที่) ยา(เครื่องบำบัดป้องกันโรค/บำรุงร่างกาย,ทำให้หายโรค,รักษาโรคให้หาย)ยัง ตัณหา โป(นูนขึ้น)โนพภะวิกา นันทิ(ความยินดี,ผู้มีความยินดี)ราคะ สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)หะคะตา ตัตระ(ตัตตะระ)(ชัดเจน) ตัตรา ภินันทินี เสยยะถีทัง กามะตัณหา ภาวะ (ความปรากฎ,ความเป็น,ความมี) ตัณหา วิภาวะ (ความปรากฎ,ความเป็น,ความมี) ตัณหา
อิทังโข ปะ(ปะทะ)นะ ภิกขะเว(ความเร็ว,ความไหว,ความแรง,ความสะเทือน) ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะ นิโรโธ อะริยะ(ประเสริฐ,เด่น,เจริญ)สัจ(ความแท้จริง,แท้,จริง,ความจริง)จัง(ยิ่งนัก,เต็มที่) โย ตัสสาเย(ควรรู้,พึงรู้)วะ ตัณหายะ อะเสสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม) วิราคะ นิโรโธ จาโค ปะ(ปะทะ)ฎิ(ชี้ข้อบกพร่อง)นิสสัคโค มุตติ(ชี้ข้อบกพร่อง) อะนาละโย
อิทังโข ปะ(ปะทะ)นะ ภิกขะเว(ความเร็ว,ความแรง,ความไหว,ความสะเทือน) ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะนิโรธะ(ปะทะ)คามินี ปะ(ปะทะ)ฎิ(ชี้ข้อบกพร่อง)ปะ(ปะทะ)ทา(เคลือบ) อะริ(เริ่มคิด)ยะ(ประเสริฐ,เด่น,เจริญ)สัจ(ความแท้จริง,แท้,จริง,ความจริง)จัง(ยิ่งนัก,เต็มที่) ****(ทำไมจึงไม่มีต่อเหมือนกับบทของ ทุกขัง อะริยะสัจจัง (ตามด้วยชาติปิ
ทุกขา ชะราปิ ทุกขา(ต่อไปจนจบบท),ต่อเหมือนกับบทของทุกขะสะมุทะโย อะริยะสัจจัง (ตามด้วย ยายังตัณหา โปโนพภะวิกา นันทิราคะ (ต่อไปจนจบบท)
(ต่อเหมือนกับบทของทุกขะนิโรโธ อะริยะสัจจัง (ตามด้วย โย ตัสสาเยวะ ตัณหายะ อะเสสะ วิราคะ (ต่อไปจนจบบท),และ สุดท้ายคือ ***ทุกขะนิโธธะคามินี ปะฎิปะฎา อะริยะสัจจัง) (ต้องตามด้วยเหมือนกับข้างต้นแต่ไม่มี ………………………………………………..
อะยะเมวะ อะริ(เริ่มคิด)โย อัฎ(เหตุ)ฐังคิโก มัค(ชอบ,พอใจ,เสมอ,ค่อนข้าง)โค เสยยะ(ดีกว่า)ถีทัง(ทั้ง) สัมมา(สุจริต,ดี)ทิฎ(อันบุคคล)ฐิ(ชี้ข้อบกพร่อง) สัมมา(สุจริต,ดี) สัง(ความคิด,สิ่งที่เกิดขึ้น)โป(นูนขึ้น) สัมมา(สุจริต,ดี) วา(ขยายออก) จา (พูดกล่าว) สัมมา(สุจริต,ดี)กัมมันโต(ใหญ่) สัมมา(สุจริต,ดี)อาชีโว สัมมา(สุจริต,ดี)วายาโม(วายามะ)(ความแน่น,ความบากบั่น,ความพยายาม) สัมมา(สุจริต,ดี)สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)ติ(ชี้ข้อบกพร่อง) สัมมา(สุจริต,ดี)สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มา(เคลื่อนเข้าไปใกล้)ธิ (สมาธิ)(ความแนวแน่ตั้งมั่นแห่งจิต)
อิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขัง อะริยะ(เด่น,ประเสริฐ,เจริญ)สัจ(ความจริง,ความแท้,แท้จริง)จันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว(ความสะเทือน,ความไหว,ความเร็ว,ความแรง) ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,ความรู้,เหตุ,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด) อุทะ(ปะทะ)ปาทิ วิชชา(ความรู้ที่ได้จากการเล่าเรียนและฝึกฝน) อุทะปาทิ โอโลโก อุทะ(ปะทะ)ปาทิ
ตังโข ปะ(ปะทะ)นิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขัง อะริยะ(เด่น,ประเสริฐ,เจริญ)สัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จัง(ยิ่งนัก,เต็มที่) ปะ(ปะทะ)ริญเญย(ควรรู้,พึงรู้)ยันติ(ชี้้ข้อบกพร่อง)เม
ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์)) สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,ความรู้,เหตุ,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาด,เกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา(ความรู้ที่ได้จากการเล่าเรียน,ฝึกฝน) อุทะปาทิ โอโลโก อุทะปาทิ
ตังโข ปะ(ปะทะ)นิทัง อะริยะ(เจริญ,เด่น,ประเสริฐ)สัจ(ความจริง,ความแท้,แท้จริง)จัง(เต็มที่,ยิ่งนัก) ปะ(ปะทะ)ริญญา(ความรอบรู้,ชั้นความรู้)ตันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว(ความสะเทือน,ความเร็ว,ความแรง,ความไหว) ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,ความรู้,เหตุ,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี)
จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) ปัญญา (ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด) อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา(ความรู้ที่ได้จากการเล่าเรียนและฝึกฝน) อุทะปาทิ โอโลโก อุทะปาทิ
อิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มุทะ(ปะทะ)โย อะริยะ(เด่น,ประเสริฐ,เจริญ)สัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว(ความแรง,ความไหว,ความสะเทือน,ความเร็ว) ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี)
จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา(ความรู้ที่ได้จากการเล่าเรียนและฝึกฝน) อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
ตังโข ปะ(ปะทะ)นิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มุทะ(ปะทะ)โย อะริยะ(ประเสริฐ,เด่น,เจริญ)สัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว(ความเร็ว,ความแรง,ความไหว,ความสะเทือน) ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ (ดี) ธัม(คุณความดี,ความรู้,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา(ความรู้ที่ได้จากการเล่าเรียนและฝึกฝน) อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
ตังโข ปะ(ปะทะ)นิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มุทะโย อะริยะ(ประเสริฐ,เด่น,เจริญ)สัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จัง(เต็มที่,ยิ่งนัก) ปะ(ปะทะ)หาตัพพันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว(ความเร็ว,ความแรง,ความไหว,ความสะเทือน) ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะ(ปะทะ)ปาทิ ญาณัง(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา(ความรู้ที่ได้จากการเล่าเรียนและฝึกฝน) อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
ตังโข ปะ(ปะทะ)นิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มุทะโย อะริยะ(เด่น,ประเสริฐ,เจริญ)สัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จัง(เต็มที่,ยิ่งนัก) ปะ(ปะทะ)หินันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว(ความเร็ว,ความแรง,ความไหว,ความสะเทือน) ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เตสุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(ความรู้แจ้ง,แฉกๆ,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา(ความรู้ที่ได้จากการเล่าเรียนและฝึกฝน) อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
อิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะนิโรโธ อะริยะ(เด่น,ประเสริฐ,เจริญ)สัจ(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด)จันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว(ความสะเทือน,ความแรง,ความเร็ว,ความแรง) ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เตสุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา(ความรู้ที่ได้จากการเล่าเรียนและฝึกฝน) อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
ตังโข ปะ(ปะทะ)นิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะนิโรโธ อะริยะ(ประเสริฐ,เด่น,เจริญ)สัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน,ถ้่วนทั่ว)จัง(เต็มที่,ยิ่ง)สัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน,ถ้่วนทั่ว)จิกาตัพพันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง) เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้) ขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา(ความรู้ที่ได้จากเล่าเรียนและฝึกฝน) อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
ตังโข ปะ(ปะทะ)นิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะนิโรโธ อะริยะ(ประเสริฐ,เด่น,เจริญ)สัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จัง(เต็มที่,ยิ่งนัก) สัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จิกะตันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว(ความเร็ว,ความแรง,ความไหว,ความสะเทือน) ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,ความรู้,เหตุ,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ณาณัง(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา(ความรู้เกิดจากเล่าเรียนและฝึกฝน) อุทะปาทิ โอโลโก อุทะปาทิ
อิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะนิโรธะคามินี ปะ(ปะทะ)ฎิ(ชี้ข้อบกพร่อง)ปะ(ปะทะ)ทา(เคลือบ) อะริยะ(ประเสริฐ,เด่น,เจริญ)สัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จันติ(ชีัข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว(ความเร็ว,ความแรง,ความไหว,ความสะเทือน) ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้ ,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉกๆ,จำได้) ขุง อุทะปาทิ ญาณัง(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา(ความรู้เกิดจากเล่าเรียนและฝึกฝน) อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
ตังโข ปะ(ปะทะ)นิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะ นิโรธะคามินี ปะ(ปะทะ)ฎิปะ(ปะทะ)ทา(เคลือบ) อะริยะสัจ(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด)จัง(เต็มที่,ยิ่งนัก) ภาเวตัพพันติ(ชีัข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว(เคลื่อนเข้ามาใกล้) ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์)สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,เหตุ , ความรู้,ความถูกต้อง) เมสุ(ดี) จัก(รู้แจ้ง,แฉก,จำได้)ขุง อุทะ(ปะทะ)ปาทิ ญาณัง(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะ(ปะทะ)ปาทิ วิชชา(ความรู้ที่ได้จากการเล่าเรียนและฝึกฝน) อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
ตังโข ปะ (ปะทะ) นิทัง ทุก(แต่ละหน่วย,ถ้วนทั่ว)ขะ นิโรธะคามินี ปะ(ปะทะ)ฎิ(ชี้ข้อบกพร่อง)ปะ(ปะทะ)ทา(เคลือบ) อะริยะ(ประเสริฐ,เด่น,เจริญ)สัจ(ความจริง,ความแท้,ความครบถ้วน)จัง(เต็มที่,ยิ่งนัก) ภาวิตันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เม ภิกขะเว(เคลื่อนเข้ามาใกล้) ปุพเพ อะนะนุสสุ(ดี)เต(สาม(พระพุทธ,พระธรรม,พระสงฆ์))สุ(ดี) ธัม(คุณความดี,ความรู้,เหตุ,ความถูกต้อง)เมสุ(ดี) จัก(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)ขุง อุทะปาทิ ญาณัง(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้) อุทะปาทิ ปัญญา(ความรอบรู้,ความรู้ทั่ว,ความฉลาดเกิดแท้แก่เรียนและคิด) อุทะปาทิ วิชชา(ความรู้เกิดจากเล่าเรียนและฝึกฝน) อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ
ยา(เครื่องบำบัดป้องกันโรค/บำรุงร่างกาย,ทำให้หายโรค,รักษาโรคให้หาย)วะกีวัญ(ระยะเวลาที่โลกหมุนรอบตัวเอง 1รอบ 24 ชั่วโมง,เวลาทำการที่ได้กำหนดขึ้นโดยกฎหมาย)จะเม ภิกขะเว(ความสะเทือน,ความแรง,ความไหว,ความเร็ว) อิเมสุ(ดี) จะตูสุ(ดี) อะริยะ(เจริญ,เด่น,ประเสริฐ) สัจ(ความจริง,ความแท้,
ความครบถ้วน,ถ้่วนทั่ว)เจสุ(ดี) เอวัน(ระยะเวลา1วัน24ชั่วโมง,ระยะ24ชั่วโมง)ติ(ชี้ข้อบกพร่อง) ปะ(ปะทะ)ริ(เริ่มคิด) วัฎฎะ(การหมุน,วงกลม,การเวียนไป) ทวาทะ(ปะทะ)สาการัง ยะถาภูตัง ญาณะ(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้)ทัสสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)นัง นะ สุ(ดี)วิสุทธัง อะโหสิ
เนวะ ตาวาหัง ภิกขะเว สะ(พอกพูน)เทวะเก โลเก สะ(พอกพูน)มาระเก สะ(พอกพูน)พรัหมะเก สัสสะ(พอกพูน)มะณะ พราหมะณิยา(เครื่องบำบัดป้องกันโรค/บำรุงร่างกาย,ทำให้หายโรค,รักษาโรคให้หาย) ปะชายะ สะเทวะ มะนุสสายะ อะนุตตะรัง สัมมา(สุจริต,ดี)
สัมโพธิง อะภิ(เหนือ,ยิ่ง,เฉพาะหน้า)สัมพุท(ผู้รู้พร้อม)โธ ปัจจัญญาสิง
ยะโต จะโข เม ภิกขะเว อิเมสุ จะตูสุ(ดี) อะริ(เริ่มคิด)ยะสัจเจสุ(ดี) เอวันติ(ชี้ข้อบกพร่อง) ปะ(ปะทะ)ริ(เริ่มคิด)วัฎฎัง(วัฎฎะ) การหมุน , วงกลม) ทวาทะสาการัง ยะถาภูตัง ญาณะ(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้)ทัสสะ(พอกพูน)นัง สุ(ดี)วิสุทธัง อะโหสิ
อะถาหัง ภิกขะเว(ความสะเทือน,ความแรง,ความเร็ว,ความไหว) สะ(พอกพูน)เทวะเก โลเก สะ(พอกพูน)มาระเก สะ(พอกพูน)พรัหมะเก สัสสะ(พอกพูน)มะนะ พราหมะณิยา ปะชายะ สะ(พอกพูน)เทวะ มะนุส(มะนุดหรือมนุษย์)รู้จักใช้เหตุผล สะ(พอกพูน)ยะ อะนุตตะรัง สัมมา สุจริต,ดี สัมโพธิง อะภิสัมพุทโธ ปัจจัญญาสิง
ญาณัญ(ความรู้,ปัญญา,ปัญญาอันรู้จักปรีชาหยั่งรู้)จะ ปะ(ปะทะ)นะ เม ทัสสะนัง อุทะปาทิ อะกุปปา เม วิมุตติ อะยะมันติมา ชาติ นัตถิทานิ ปุนัพพะโวติ อิทะมะโวจะ ภะคะวา(ขยายออก) อัตตะมะนา ปัญจะวัคคิยา ภิกขุ ภะคะวะโต ภาสิตัง อะภินันทุง
อิมัสมิญจะ ปะนะ เวยยา กะระณัสมิง ภัณณะมาเน อายัสมะโต โกณฑัญญัสสะ(พอกพูน) วิระชัง วีตะมะลัง ธัมมะ(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)จัก(รู้แจ้ง,แฉกๆ,จำได้)ขุง อุทะปาทิ ยังกิญจิ สะ(พอกพูน)มุทะยะธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)มัง
สัพพันตัง นิโรธะธัม(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)มันติ(ชี้ข้อบกพร่อง)
ปะ(ปะทะ)วัตติ(ชี้ข้อบกพร่อง)เต(ชี้ข้อบกพร่อง) จะ ภะคะวะตา ธัมมะจักเก ภุมมา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง เอตัมภะคะวะตา พาระณะสิยัง อิสิปะตะเน มิคะทาเย อะนุตตะรัง ธัมมะ(คุณความดี,เหตุ,ความรู้,ความถูกต้อง)จัก(รู้แจ้ง,แฉกๆ จำได้)
กัง(เต็มที่,ยิ่ง) ปะ(ปะทะ)วัตติ(ชี้ข้อบกพร่อง)ตัง อัปปะ(ปะทะ)ฎิวัตติ(ชี้ข้อบกพร่อง)ยัง
สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มะเณนะวา(ขยายออก) พราหมะเณนะวา(ขยายออก) เทเวนะวา(ขยายออก) มาเรนะวา(ขยายออก) พรัหมุนาวา(ขยายออก) เกนะจิวา(ขยายออก) โลกัสมินติ(ชี้ข้อบกพร่อง)
เอตัม ภะคะวะตา พาระณะสิยัง อิสิปะตะเน มิคะทาเย อะนุตตะรัง ธัมมะจักกัง ปะวัตติตัง อัปปะ(ปะทะ)ฎิวัตติ(ชี้ข้อบกพร่อง)ยัง
สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)มะเณณะวา(ขยาย) พราหมะเณนะวา(ขยายออก) เทเวนะวา(ขยายออก) มาเรนะวา(ขยายออก) พรัหมุนาวา เกนะจิวา(ขยายออก) โลกัสมินติ(ชี้ข้อบกพร่อง)
อิติหะเตนะ ขะเณนะเตนะ มุหุตเตนะ ยาวะ พรัหมะ โลกา สัทโท อัพภุคคัจฉิ อะยัญจะ ทะสะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)สะ(พอกพูน,เพิ่มเติม)หัสสี โลกะธาตุ(แผ่นดิน) สังกัมปิ สัมปะ(ปะทะ)กัมปิ สัมปะ(ปะทะ)เวธิ อัปปะ(ปะทะ)มาโณจะ โอฬาโร โอภาโส โลเก ปาตุระโหสิ
อะติกกัมเมวะ เทวานัง เทวานุภาวัง
อะถะโข ภะคะวา อุทานัง อุทาเนสิ อัญญาสิ วะตะโภ โกณฑัญโญ อัญญาสิ วะตะโภ โกณฑัญโญติ(ชี้ข้อบกพร่อง)
อิติ(ชี้ข้อบกพร่อง)หิทัง อายัสมะโต(ใหญ่) โกณฑัญญัสสะ(พอกพูน) อัญญาโกณฑัญโญ เตวะ นามัง อะโหสีติ(ชี้ข้อบกพร่อง)
** หมายเหตุ ยังแปลยังไม่เสร็จต้องรอรวบรวมข้อมูลค่ะ
รวบรวมข้อมูลตัวอักษรแต่ละตัวเป็นคำแต่ละคำเป็นประโยคออกมาถ่ายทอดสู่การกระทำ